Hatayspor’un Kamerunlu golcüsü Kevin Soni, deprem sırasında yaşadıklarını anlattı. Fransız basınına açıklamalarda bulunan Soni, sarsıntı anında 7’nci kattan atlamayı düşündüğünü ancak futbol kariyerinin bitmesinden endişe ettiği için bunu yapmadığını ve hayatını kaybettiği için hayatta kaldığını söyledi. sabah namazına kalkmak istedi.
“Daha önce hiç tatmadığım acılar yaşadım. Hiç ummadığınız anda gerçekten yaşadığınız bir olay ve asla unutamayacağınız bir durum. Deprem anında dedim, bu sondur.” dünyanın.yanımda insanların öldüğünü gördüm travma geçirdim.şimdi daha iyi anlıyorum hayatın bir ipe bağlı olduğunu.o anlarda her şeyin boş olduğunu anlıyorsun.neflix filmi gibi bir şeyin içindeydik o hariç her şey gerçekti.”
“Her şey çökmeden binayı terk ettik”
“Maç oynadık, maçtan sonra eve gittim, kuzenlerimle oturmuş Play Station oynuyordum. Sabah 4-5 gibi yer sallanmaya başladı. O sırada kuzenlerime söyledim. sakinleşmek için. Tavan ve duvarlar üzerime çökmeye başlayınca doğruca merdivenlere doğru koşmaya başladık. Pasaportlarımızı ve telefonlarımızı almaya zamanımız oldu. Bunu düşünecek nasıl vaktim oldu bilmiyorum. Her şey çökmeden önce binadan çıkacak kadar şanslıydık. Bana bir hafta önce böyle bir şey yaşayacağımı söyleseydin, sana bunun imkansız olduğunu söylerdim.”
“7. kattan atlamayı düşündüm”
“Gerçekten yerin sarsıldığını hissettim. Dışarıda kuvvetli bir rüzgar olmalı diye düşündüm. Sarsıntının kuvvetli olduğunu ve yerin ikiye ayrılmaya başladığını gördüm, bunun önemli bir olay olduğunu gördüm. Önce atlamak istedim. camdan dışarı ama 7. katta olduğumuzu hatırlayınca ayağımı kıracaktım ve bir daha futbol oynayamayacağımı düşünüp merdivenlere yöneldim.”
“Her yer zifiri karanlık”
“Yanında ölenleri görünce sıranın sana geleceğini düşünüyorsun. Bina üzerimize yıkılıyordu. Gerçekten şanslıydık çünkü yıkılmadan az önce oradan çıkabildik. Başarabilirsek buna inandım.” şehirden tek başıma çıkmak olur, taban her an kırılabilir sandım, hep düşündüm ve gördüm dünyanın derinliklerinde ne var! Ne olduğunu bilmiyorum ama zifiri karanlıktı.”
“Ben çok dindarım, sabah namazını bekliyordum”
“Müslümanım ve çok dindarım. Beni kurtaran, günün ilk namazını kılmak için sabah 6:40’a kadar beklemek istemem oldu. Bu yüzden uyuyamadım. Uyusam da her şeyin nasıl olduğunu görsem. ev yıkıldı kesin ölürüm derdim. 17 katlı bir binada olduğunuzu düşünün ve düşen taşlar çok büyük. Uyusaydım sanırım ölecektim.”
“İnsanlara Yardım Ettik”
“Depremden sonra bir an önce tesislere gitmek için arabaya bindim. Bütün oyuncular oraya gelmeye çalıştı. Oturup konuşurken bile yer sallanmaya devam etti. 10 dakikada bir büyük sarsıntı oluyordu. iki gün yemek yiyemedik sadece su içtik yanımızda olan hanım çocuklar yiyip su içsinler diye onlara taşıdık sonra bizi almaya uçak geldi her şeyi orada bıraktık … Kıymetli olan inanmaktı, işler gösterişten ibaret.”
“Annem artık futbol duymak istemiyor”
“Uzun süre kuzenlerimle kimse bana ulaşamadı. Annemin tek çocuğuyum, annem travma geçirdi ve artık futbol dinlemek istemiyor. Yanında kalmamı istiyor ama saygı duymam gereken bir sözleşmem var. .”
“Atsu ile konuşan son kişi benim”
“Bu olmadan önce Christian Atsu ile telefondaydım. Pazar günü bir serbest vuruş attı ve ona iyi oynadığını ve oyununu beğendiğimi söyledim. Bir an önce zamanın geçmesini istediğimi söyledim. Birlikte oynayabiliyorum. Onunla son konuşmamız olduğunu bilmiyordum. Onunla telefonda konuşan son kişi ben olmalıyım. “Arkadaşımın ölmüş olabileceği söylendi, bu arabayı sürmek için yeterli.” seni çılgın. Umarım onu canlı buluruz. Atsu için her gün dua ediyorum. Atsu’nun bulunduğu haberi saçmalık. Eğer öyleyse, neden bizimle uçakta değildi? Umarım onu buluruz.”
“Allah’a şükür kurtardık”
“Asla inançlı değiliz. İstanbul’a geldiğimizde biraz rahatladım ama olmayacağı yer yok. Fransa’da, Çin’de, İngiltere’de her yerde deprem olabilir ve biz hiçbir yerde inançlı değiliz. Biz gittikten sonra insanları kurtarmak için elimizden geleni yaptık. Çocuklarıyla birlikte evlerine gittiler. “Birey olarak kalan insanlar gördüm. Taş blokları kaldırmaya çalıştık ama ne kadar uğraşsak da başaramadık. Çocukları, kadınları ve yaşlıları kurtarmaya çalıştık. Biz de Allah’a şükür onları kurtarmayı başardık. Artık deprem bölgesine buradan sürekli maddi yardımda bulunuyoruz. Çünkü biliyoruz ki oradaki insanların hiçbir şeyi yok.”
“Kariyerimi ve geleceğimi düşüneceğim”
“Hala şoktayım, uyuyamıyorum. Oturduğumda hep yer sallanıyor gibi hissediyorum. Çevreme soruyorum yok diyorlar, deprem değil. Bu büyük bir travma. hayattaki küçük anların bile tadını çıkarmalıyım.Şimdilik yaklaşık 2 hafta daha İstanbul’da kalmayı planlıyorum.Hükümet ve Futbol Federasyonu nasıl?Karar verip bekleyip görmemiz gerekecek. Oturup mesleğimi ve geleceğimi düşüneceğim.”
